دوسه روزیست که ایمان مرا دزدیدند........

سفره باز است ولی نان مرا دزدیدند

 جرمم ابن بود که هی تکیه به باران دادم............

بی سبب نیست که از چشم خودم افتادم

خودم از پنجره دیدم که مرا می بردند ..............

خوره ها روح مرا چنگ زنان می خوردند

 شاخه ای نور بدستم بده تا سیر شوم ...........

پر نمانده ست که من نیز زمین گیر شوم

¤ سیب نوشته است این جا:خانوم سیب